onzin
Het is soms sappelen als columnist
Bij Pulchri Studio bedoel ik. In het echte leven gebeurt er genoeg om over te schrijven, maar hier…neen. Nou weet ik natuurlijk wel dat dit nu juist hetgeen is wat wij jarenlang hebben nagestreefd, maar toch. Het is hier tegenwoordig gewoon saai. Op zoek naar inspiratie wordt –bladerend door het vorige nummer van het Pulchriblad- mijn aandacht getrokken door een kreet die mij –als dichter- wel aanstaat. ‘Rukwinden van poëzie…’ Prachtig. Een kreet die eigenlijk van mij had moeten zijn. Mijn aandacht hebben ze. Maar al browsend door het artikel ben ik al gauw de kluts kwijt. ‘Herhaling van bezwerende formules om met lichtgewijzigde middelen het etherische waarmee gedialogiseerd wordt te verschalken…?’ Waar gaat dit in godsnaam over… ‘Een vergeestelijkt peilen naar de kern en het fundamentele van de dingen en hun dubbele betekenis…?’ Hier besluit ik om gelijk maar weer af te haken. Voor mij hoeven die rukwinden niet meer. Ik heb het wel gezien. Hier zit iemand klaar te komen op z’n eigen teksten. Voor mij geen ‘flitsen van luminoisiteit gevolgd door vlagen van dichtbevolkte schaduwen…’ Transcendente onzin dit alles. En dat dan allemaal bij een zo op het oog alleraardigst geschilderd plaatje van een grotendeels lege atelierruimte… Je moet er inderdaad niet aan denken dat je –zoals wordt gesuggereerd- in zo’n leegte ‘je eigen schaduw’ aantreft. Dan schrik je je toch rot. En dan krijg je dus dergelijk gewauwel, want wat moet een mens anders in zo’n geval, nietwaar… Ik begrijp nu ook waarom ik tekenen en schilderen op een wat lager pitje heb gezet. Je wordt er niet goed van. Moet je kijken waar het toe kan leiden. Neen, laat mij het vooralsnog maar bij schrijven houden. Dan word ik tenminste gedwongen om zorgvuldig na te denken voordat ik tot actie overga. Wat voor actie dan ook.
Wordt me toch zo maar eventjes in de schoot geworpen. Het bovenstaande… Je zou toch denken dat een beetje redactie een schrijver van artikelen van dergelijke strekking tegen zichzelf in bescherming zou moeten nemen, maar niet dus. Het staat er echt allemaal. Ongetwijfeld met opzet om mij in moeilijke, inspiratieloze periodes bij te staan en te zorgen dat er in elk geval iets is om over te vallen.
Niet te missen deze… Voor open goal. Een makkie voor zo’n pinchhitter als ik.
Het wordt tijd dat het lente wordt, over voetbal gesproken…
